20 oktober 2021

 Leren door ervaren ! 

En waar kan je beter over de natuur leren dan in het bos zelf ?! 

Net om die reden verlaten we vandaag onze klas en duiken we samen het bos in. 

We zijn niet alleen..

Juf Muriel en haar kleintjes gaan met ons mee, al volgen zij een andere ontdekkingsroute. 

Met onze twee klasjes samen vullen we de bus, 

toch één rit gespaard en dat is goed voor het milieu..

ook dat is natuureducatie ! 

Windkracht 4 - 5 in het bos, een aparte ervaring. 

Tegen de wind in stappen we naar het bos.

Koud is het allerminst .. maar nat is het wel, 

daar zit de stevige regenbui van deze morgen beslist voor iets tussen.

Gelukkig hebben de meeste kleuters laarsjes aan. 

Op het wandelpad stappen we nog per twee.

Hier en daar kruist ons nog een fietser of een tractor. 

Veiligheid boven alles, vandaar ook de fluo-jassen. 

De wolken drijven voorbij, de zon piept door de bomen heen. 

Het is heerlijk in het bos. 

De unieke geur na een regenbui hangt over het bos. 

De wind rukt de blaadjes van de bomen en die dwarrelen over mijn kleuters heen.  

In het bos is er heel wat te ontdekken.. en hier komen onze zintuigen goed van pas ..

ik kijk - ik luister - ik ruik - ik voel en ja, ik proef 😉

Ik ruik het bos .. 

Ik voel het mos .. 

Ik zie de vrolijke herfstkleuren, de vele paddenstoelen .. 

Ik hoor de vogels fluiten, ik hoor de wind waaien .. 

'Ik ontdek de grillige structuur van de boomschors'

Kijk juf, die boom heeft rimpels 😁, zegt een kleuter.

Het mos lijkt op sterretjes, weet een andere 😁

Zo had ik het niet gezien. 

Als het plots begint te waaien en de bomen kraken onder de wind, 

wordt het heel stil bij de kleuters. 

Ik voel een zekere ongerustheid maar stel mijn kleuters gerust. 

Dat is wat de wind nu eenmaal doet 

waarop Liv zegt .. jij zorgt wel voor ons hé ?! 😉

Natuurlijk .. doe ik toch altijd ! .. waarop de ongerustheid (gelukkig) verdwijnt. 

We genieten van onze stevige ochtendwandeling en de rust die het bos ons geeft. 

Wist je trouwens dat het Leen 265 ha groot is ..

Het Leen het grootste bos van Oost-Vlaanderen is .. 

Het Leen een gemengd loofbos is .. 

Er ooit wolven en everzwijnen leefden .. 

Op onze wandeling komt een wandelaar aangewandeld met een aangelijnde husky.

Anber heeft dit opgemerkt :  O juf, een wolf !! zegt ze geschrokken. 😁

Voor we de bus opstapten, heb ik enkele kabouters meegesmokkeld in mijn rugzak. 

Even later vindt Jude de eerste kabouter.. hij kan zijn ogen niet geloven .. 😉

Léon meent iets herkend te hebben : Kijk juf, dat zijn tengels ! 

Gelijk heeft hij .. 

Ik noem deze brandnetels, lach ik. 

Ilham zijn nieuwsgierigheid is gewekt. 

Voor ik hem kan verwittigen, 

voelt hij aan het plantje

 om al even snel zijn handje verschrikt terug te trekken

 .. ai ai ai !! 

Tijd voor een heuse expeditie. 

Ik stap de diepte in met een beetje hulp van mijn kleinste vrienden. 

Eén voor één volgen de kleuters. Dit geeft een andere dimmensie aan het bos. 

En kom je er alleen niet uit, dan helpt de juf een handje .. samen lukt het wel.

Tijdens onze expeditie ontdekken we opnieuw enkele kabouters. 

Nemen we die ook mee naar school ? vragen de kleuters. 

Doen we ! antwoord ik.. 

en net als ik de kabouters wil nemen, springt een kikker weg.

Ik schrik me een hoedje - de kleuters gieren het uit .. juf toch !! 

Het wandelpad ligt bezaaid met een bladerentapijt - mooi toch ! 

Wij hebben dat thuis niet, zegt Quinn 😁

Strak plan, .. bij een volgende renovatie gaat Quinn vast en zeker voor een bladerentapijt. 

De weg door het bos is lang. 

We nemen even de tijd om te spelen met natuurmateriaal.

Opdracht : Leg een blaadje op je handpalm en blaas het zover mogelijk voor je uit. 

Ook de traditionele groepsfoto mag niet ontbreken. 

We verlaten het wandelpad en nemen een afslag, het bos in .. 

Avonturiers zijn het, mijn kleine bengels.

Na een uurtje nemen we even tijd om te proeven .. 

Kikkerbilletjes ? Champignons ? .. 

Neen hoor, zure wormen ! grap ik.

Ik zie enkele neusjes krullen, anderen slaken een zucht .. 

Bah, echt ? Wat vies ! 

Maar als ik de zak snoep tevoorschijn haal, klaren de gezichtjes op .. hmmmmm lekkerrrrrr ! 

De schaar heb ik niet mee om de snoepzak te openen, het lukt me zo wel. 

Een kraan met stromend water is er ook niet maar ik ontsmet mijn handen tot twee keer toe...

dan pas kan ik de snoepjes verdelen. 

Mijn kleuters zijn het eens : Zure wormen zijn zeer lekker, juf ! 

Ik wist het !! 

Daar heb je ze weer .. zijn ze uit je rugzak geklauterd, juf ?? 

Euh, zo te zien wel ! 

De laatste stopplaats is bij de kastanjeboom.

Kastanjes zitten veilig in een bolster. 

We nemen er enkele mee naar de klas. 

Rafaelle en Néli zijn net iets té enthousiast : 

Zeg, dat prikt ! roepen de meisjes. 

Conor heeft alleen oog voor de kastanjes - Kan je die eten ? 

Yep ! zeg ik. Conor begint aan een verzameling.. 

Adrian komt even naast me lopen .. het is fijn in het bos, juf .. komen we nog eens ? 

Afspraak op de parking om 11.15 uur 

Halen we het ? Hoogstwaarschijnlijk niet ! 

Adri (buschauffeur) wacht wel even. (waarvoor dank Adri !) 

Op de terugweg ontdekken we nog enkele plassen. 

En zie .. 

.. zij volgen gewoon het voorbeeld van de juf 😁

We zijn er .. de bus op en klikvast.. nu is het wachten op juf Muriel. 

Eenmaal op school heb ik nog een kleine verrassing voor de kleuters. 
Bij een herfstwandeling hoort een vers kopje warme chocolademelk,

net zoals een ijsje hoort bij de zee 😉

Twee liter melk, 6 lepels cacaopoeder en 8 lepels suiker. 

Even roerend opkoken en klaar ! 

En natuurlijk zijn er ook nog kabouter-zandkoekjes .. smakelijk ! 

Gezelligheid troef in de kleutertuin. 

En wie geen chocolademelk mag, drinkt lekker water. 

Elena blikt nog snel even terug naar deze uitstap .. 

en sluit af met .. Gaan we dan morgen naar zee ??? 😁

Tot slot nog een dank-je-wel juf Nicole,

voor de begeleiding in/naar het bos.

Juf Nicole zorgde voor een uitgebreide fotoreportage terwijl ik 

mijn aandacht kon richten op de kleuters

en mijn focus kon leggen op natuureducatie.. 

een samenwerkende vennootschap zeg maar. 

Uit de kindermond : 

Juf, beklimmen we de uitkijktoren eens ? vraagt Liv. 

Neen, dat gaat niet, antwoord ik, dat moet je echt eens doen met je mama en papa. 

Waarop de kleuter zegt : Mijn mama durft dat niet !! 😊

Na het bosbezoek loopt Rafaelle naar bomma.

Bomma, ik heb een kikker in mijn keel. zegt Rafaelle. 

Er zit toch geen kikker in je boekentas hé ? hoor ik bomma vragen. 

Juf Nicole huivert - zij herinnert zich de slak van enkele weken terug 😊