Wat vliegt de tijd, het is alweer vrijdag ..
Nog één nachtje slapen en we vieren het schoolfeest.
We kijken er enorm naar uit..
Eindelijk, na twee coronajaren mag het weer,
samen feest vieren weliswaar in openlucht.
Maar voor het zover is, wordt het nog een hele drukke dag.
Het podium wordt geleverd en opgesteld.
De brouwer levert tafels, stoelen, koeling, drank ..
En dan komt de uitspraak van de dag .. en die had ik niet voelen aankomen.
Zoveel bier, juf Tania ..
Ga jij dat allemaal leegdrinken ? vraagt Shanaya.
De brouwer heeft deze vraag gehoord en giert het uit.
Gelukkig val ik al even snel op mijn pootjes en zeg :
Breng je papa mee, dan kan hij mij helpen ! 😁
Ik zal het hem zeggen ! belooft Shanaya.
(En jawel, ze zal woord houden !!)
Liv heeft dit gehoord en er volgt nog een belofte : Ik breng mijn papa en opa ook mee. 😂
De brouwer aanhoort het hele verhaal en ik beloof de brouwer op mijn beurt een goede verkoop 😆
Even later slaat de zwaartekracht toe.
Shanaya komt ten val, de elleboog ligt open en een straaltje bloed loopt langs haar kleine armpje.
Ik haal het kleurloos ontsmettingsmiddel boven en knip een pleister.
Ik wil mijn velletje terug ! zegt Shanaya.
Waar ben je precies gevallen ? vraag ik.
Op de speelplaats !
Ga daar maar even zoeken, grap ik.
En weg is Shanaya, op zoek naar haar 'velletje'
Even later is ze er weer : Ik kan het niet vinden ! Help jij me mee zoeken ? 😁
Na school gaat het werk nog enkele uren door.
Vlaggen worden gehangen, ballonnen geblazen, de koeling wordt gevuld met drank,
De opstelling van tafels en stoelen is voor morgen !
Graag tot morgen allemaal,
op la Pelouse én de kleuterspeelplaats
waar al heel veel mooie verhalen werden geschreven.
Ook morgen komt er beslist een mooi verhaal, een leuke herinnering bij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten