7 september 2018

Laatste schooldag van week één - wat vliegt de tijd toch snel voorbij ..

Ook deze ochtend kan je me vinden aan de schoolpoort. 

Het afscheid verloopt verbazend vlot.

Amper traantjes ! 

Alleen heb ik handen tekort .. iedereen wil wel een hand van de juf,

een beetje geborgenheid. 

Gelukkig heb ik 10 vingers. 

Daar spring je ook al een eind mee. 

Als het belsignaal luidt over de Tandem is er eentje ontroostbaar. 

Meteen deel ik in de klappen en krijg een schop toebedeeld. 

Mijn kleuters vinden dit niet fijn .. hun juf .. een schop ? 

Het gekrijs blijft duren en Mamady vertelt me 

dat hij een shirt heeft van een 'krijsende voetballer'

die 'altijd huilt' en 'zich laat vallen.' 

Hij mompelt iets over Neymar. 

Gelukkig ken ik hem en zijn streken - ik weet genoeg. 

Mamady komt tot een wijs besluit : Die krijsende kleuter is zoals Neymar. 

😉

 Een oefening op probleemoplossend denken .. 
Wat als de juf je twee blaadjes geeft (één zwart en één wit) 
en je ook nog twee wasco's krijgt (één zwart en één wit) ??

 Eventjes uittesten .. zwart op wit, wit op zwart .. dat werkt ! 

En er is meer .. deze avond spelen de rode duivels een vriendschapsmatch ..

misschien moet ik vandaag met mijn kleuters eens gaan sporten 

en daar zijn ze voor te vinden..